Moje pytanie dotyczy poruszanej już w poradni kwestii skracania słowa dekagram – dkg czy dag? Proszę o więcej informacji na ten temat. DLACZEGO i KIEDY nastąpiła zamiana dkg na dag, skoro dkg wydaje się bardziej logiczne – analogicznie do mg, kg. Nie ukrywam, że odsyłanie dkg do książek kucharskich jest odsyłaniem do lamusa wielu ludzi, którzy wcale nie sądzą, że ta zmiana jest zmianą na lepsze, a nie czują się odsunięci na boczny tor.

Tychy powracają jak bumerang. Mimo że eksperci poradni językowej wielokrotnie wypowiadali się na temat dopełniacza tej nazwy, ich odpowiedzi nie satysfakcjonują czytelnika gazety, w której pracuję. Otóż twierdzi on, że poprawna jest jedynie forma Tych, i domaga się dokładnego potwierdzenia, na podstawie jakich ustaleń i kiedy do języka ogólnego i do słowników trafiła forma Tychów. Niestety sama nie potrafię wskazać takiego dokumentu, czy też daty wprowadzenia oficjalnej poprawki (czytelnik twierdzi, że podobne zmiany są poprzedzone konkretnymi przepisami). Bardzo proszę o pomoc i jak najbardziej szczegółową odpowiedź.
Agata Gogolkiewicz

Jak odmieniać dane osobowe pisarzy: Haruki Murakami, Yusef Komunyakaa? Jaka zasada obowiązuje przy deklinacji nietypowych imion i nazwisk obcych? Recenzenci i wydawcy tych autorów używają różnych końcówek fleksyjnych.

Szanowni Państwo,
czy od rzeczownika Marusza (nazwa dopływu Cisy, przepływającego przez Rumunię i Węgry) funkcjonuje w języku polskim forma przymiotnikowa? Jeśli tak, jak ona brzmi?

Z góry dziękuję za odpowiedź
Daniel

Czy i jak należy odmieniać nazwy własne typu: Uniqa (firma austriacka), Prumerica (angielska), Tryg, If (firmy skandynawskie), Wuestenrot, Cuprum oraz nazwy składające się z dwóch członów np. Warta Vita, Rejent Life?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

W Newsletterze Poradni Językowej PWN przeczytałem ostatnio post na temat wątpliwości co do odmiany neologizmu „słowisień” w wierszu J.Tuwima.

Odpowiedź eksperta zawiera analizę gramat. zdania „A przez liście kraśnie pęk słowiśnie”, z której wynika, że słowo „kraśnie” jest w tym zdaniu czasownikiem w os. 3, słowo „pęk” — rzecz. w mianowniku, zaś słowo „słowisień” - rzecz. w bierniku.

Przyznam, że mam kłopot z tym zdaniem. W zrozumieniu nie pomaga mi przytoczona analiza. Czy „kraśnie” w bezokol. to „kraśnieć”? Jeśli tak, to dlaczego nie ma tam „kraśnieje”? Czy to również neologizm? Dlaczego „słowisień” ma tu być w bierniku? Czy dopełnienie przy „pęk” nie powinno być w dopełniaczu?

Dzień dobry!
Chciałabym zadać jeszcze jedno pytanie dotyczące Dyktanda Warszawskiego. Otóż w tekście wzorcowym jest forma piosenka wyznanie. Chciałabym zapytać, czy jest to jedyna dopuszczalna pisownia i czy nie należałoby dopuścić jako równorzędnej formy piosenka-wyznanie, skoro nie ma przeszkód, żeby uznać równorzędność tych członów. Bez szkody dla treści można by przecież przestawić kolejność i napisać też wyznanie piosenka, czyli wyznanie w formie piosenki. Dziękuję za wyjaśnienie.

Chciałbym się dowiedzieć czegoś odnośnie odmiany nazwiska reżysera filmu Pulp Fiction (Quentin Tarantino). Natknąłem się na informację, iż możliwa jest odmiana nazwiska: Tarantina, Tarantinem, Tarantinowi, Tarantinie. Dziwnie jednak brzmi ta odmiana: Quentina Tarantina, Quentinem Tarantinem? Chciałbym więc wiedzieć, czy nazwisko to należy odmieniać zawsze, czy można odmieniać je jedynie wtedy, gdy występuje samo, np. film Quentina Tarantino, ale film Tarantina.

Szanowni Państwo,

jako organizacja zabiegająca o prawa osób LGBT+ często w swoich działaniach poruszamy temat mówienia innym o nieheteronormatywnej orientacji seksualnej. Zazwyczaj określa się to mianem: coming out, funkcjonują jednak różne spolszczenia tego zwrotu:

• wyautować się i wyoutować się,

• coming out, coming-out.

Dręczy nas pytanie, które z nich są poprawne.

Z poważaniem

Stowarzyszenie Miłość Nie Wyklucza

Szanowni Facylitatorzy Poradni Językowej,
choć tego słowa nie ma w SJP., funkcjonuje w żargonie biznesu. Tłumaczę książki, w których takich słów jest zatrzęsienie, a polskich odpowiedników nie znajduję. Musiałabym je wymyślać, co jest bardziej ryzykowne niż spolszczenie terminu (znanego fachowcom). Mam jednak wątpliwość: czy to najlepsze z możliwych rozwiązań? Bo jak przetłumaczyć rzeczonego facilitatora, jeśli niezręczne jest opisowe oddanie znaczenia?
Grażyna Skoczylas